Ang Araw na Ito

September 21, 2005

Ang birthday mo parang marker na rin ng kung ilang taon na tayong magkaibigan. 3 years na. Kung last year euphoric ang theme - high as a kite, honeymoon period... Ngayon, we're getting through a heavily sieving stage, and not unscathed. 

Not unscathed at all.

____________

Ilang buwan na rin syang walang linya. Kaya gusto nyang marinig mo naman kung tumitibok pa ba ang puso nya o kung may puso pa ba ang taong sinusundo mo sa opisina at inihahatid sa bahay nila.

Gusto n'yang humingi ng paumanhin dahil nangako syang maging kaibigan kahit ano pa ang mangyari. Naramdaman nyang kaya nyang gawin kaya madalas niyang sinusulat noon. Pero pagkatapos ng isang masaya, madugo at masalimuot na taon, she managed to be here, still around yes but she did not manage to be the same person she has been.

She emerged from the rubble not as sensitive, not as accommodating, not as submissive, not as "entertaining", not as herself anymore. But it's like meeting a new friend. Sorry...

Pero salamat dahil ikaw ang pumigil sa mga kamay niyang tuluyan nang bumibitiw. 
It took your pulling on her sleeve to look back at you and think again. 
Salamat at hindi mo pa rin siya sinukuan. 
Kahit mas mahirap na siyang pakisamahan ngayon.

Salamat sa pagpapa- alala ng mga alaala. Salamat sa pagtatago.
Sa pagbubura ng kalawang.

____________

Salamat dahil sinusubukan mong kaibiganin ang kaluluwang ipinapalit nya. Hindi na s'ya babalik. I made that decision as well. Hindi ako kasing vocal, kasing daring, kasing carefree n'ya. Iba siguro ang pag-intindi ko sa'yo sa pag-intindi n'ya. Wala na ang mahahabang sulat at mga walang okasyong text, walang walang usapan, walang walang hanggang time, wala pa ring /(slash) time...

Hindi ko nga alam kung may maipagmamalaki ako na wala sa kanya. Wala yata. Siya ang nagmahal at minahal ng mga taong minana ko sa kanya. Basta ang alam ko may naiwan pa siya na taglay ko rin pala: ang pagmamahal at pag-aalala n'ya sa inyo at sa'yo, na walang paliwanag, ang pagtitiwala at paniniwala n'ya sa'yo, ang hangad na mapabuti ka at maging masaya.

Yung mga hindi n'ya nakayang gawin, they're better done than said.

"Gagawin mo bang lahat yun?"
"I'm willing, and that's a start. Let's see where it takes me."

Isang bagay ang malinaw, despite everything that's happened, Espesyal ka pa rin - a unique piece of light that shone my way.

She loved you so much even to such an end.

And if you must have missed her, she undoubtedly misses you...

Happy birthday, Red.

____________

sulat ng isang nilumang kaibigan