Inunan

Paggising ko bukas ito na lamang ang iyong bakas at wala na. Hindi mo na ako maaalala. Lilipas ang tingkad ng memorya at ang lahat ng idinidikta ng mga pandama ay ninipis, pupusyaw at lalaho.

Ikaw nama’y maglimi ng mga tunay mong hiling sa pagitan ng himlay at himbing nang hindi makagambala sa pananaginip ng may malalayang damdamin.

At pagmulat kong abay ang paglimot sa lahat ng umaga, magpapasalamat kang hindi mo na ako nakikilala. Magpapaumanhin naman akong  hindi na kita makakasama sa nakaw at hintay ng sana’y araw-araw na habang buhay-

     araw-araw na timbang at tantiya;

     habang buhay na lakas at lampa;

saka ka mag-magandang umaga.

____________